De frieteters

Dit werk is geïnspireerd op Vincent van Goghs
'De Aardappeleters', waarin hij vermoeide, afgestompte landarbeiders afbeeldde. In mijn interpretatie zijn de aardappelen vervangen door een schaal frietjes, en de figuren zijn hard werkende ouders die volledig in beslag worden genomen door hun smartphones. De onverschilligheid en het gebrek aan emoties die zichtbaar zijn in het werk, weerspiegelen de verstoring van menselijke connecties door technologie. Dit thema, de impact van digitale afleiding op interpersoonlijke relaties, is een terugkerend motief in mijn werk. Het schilderij is uitgevoerd in acryl op doek en meet 60 x 80 cm.

Monique

'Monique' toont een jonge vrouw, die met open armen in haar rubberbootje ligt, omringd door waterlelies in een serene vijver. Ze lijkt de zon te omarmen, genietend van het moment. Hoewel ze een smartphone in haar hand heeft, is haar interesse in het toestel volledig verdwenen. De schoonheid van de natuur heeft haar volledig in beslag genomen. Dit werk nodigt de toeschouwer uit om meer aandacht te besteden aan de omgeving en minder aan technologie. De naam Monique is een knipoog naar de impressionistische schilder Claude Monet en zijn beroemde kunstwerk 'De waterlelies'. Dit kunstwerk herinnert ons eraan de natuurlijke wereld om ons heen te waarderen en de momenten van pure, eenvoudige vreugde te omarmen. acryl op canvas (60 cm X 80 cm)

Pastel

Impressie NY

Druk verkeer en gejaagdheid zijn vaak onlosmakelijk met elkaar verbonden, waarbij de hectiek van de wegen een directe invloed heeft op het gemoed van bestuurders. Verkeerschaos en lawaai kan een directe impact heeft op het psychologische welzijn van de bewoners.
Neonverlichting kan bijdragen aan de algemene sfeer en levendigheid van een stad, vooral 's nachts.
Ze creërt een opvallende en energieke uitstraling die kan bijdragen aan het bruisende karakter van de stad zodat stedelingen zich toch nog goed voelen in hun vel.

In 2023 organiseerde de Nederlandse omroep AVROTROS een wedstrijd waarin kunstenaars hun eigen interpretatie van Edvard Munchs 'Schreeuw' konden indienen.
Dit is mijn bijdrage, een werk van 60 x 80 cm, gemaakt met acrylverf en vetkrijt op doek

Kreet

Claire

Clair-obscur is een techniek in schilderkunst, film en fotografie waarbij licht-donkercontrasten sterker worden weergegeven dan in werkelijkheid. Door nauwelijks middentonen te gebruiken, ontstaat een dramatisch effect dat driedimensionale vormen benadrukt. Met deze techniek worden lichte delen geaccentueerd, terwijl de donkere schaduwen naar de achtergrond verdwijnen. Clair-obscur was populair in de Barok, waar vaak een kaarsvlam als enige lichtbron het onderwerp belichtte.

Vandaag de dag is de kaars vervangen door het scherm van een smartphone. Uit een recente Britse studie blijkt dat bijna een op de vier tieners en adolescenten zo gehecht is aan hun smartphone dat hun gedrag kenmerken van een verslaving vertoont. (bister - inkt op canvas: 48cm X 69 cm)

Cancan

De mytische dans die de vreugde van de Belle Époque symboliseert. De wapperende ruches van de French Cancan hebben vele hoofden doen draaien! Nog steeds...
Acryl op canvas 172 cm X 62 cm

No questions, no Ensor

Tijdens mijn bezoek aan het KMSKA in Antwerpen kregen de bezoekers van de gids uitleg over het werk
'De intrige' van James Ensor. Het kunstminnende koppel ging daar graag op in. De dame rechts veinsde interesse, maar rolde met haar ogen en keek smekend naar de deur. Menselijke maskerade is van alle tijden...

(No questions, no Ensor: 60 x 80 acryl op doek)

Het kunstwerk toont een vissersloep waarbij twee vissers zo in beslag worden genomen door hun smartphones dat de boot op het punt staat te stranden. Dit werk werd gecreëerd met 'pouring acryl'. Hierbij wordt acrylverf gemengd met een medium om een vloeibare consistentie te krijgen, vergelijkbaar met muurverf. Door een paar druppels siliconen toe te voegen, ontstaan de karakteristieke 'cellen' in de verf. (pouring acryl en traditioneel geschilderde acryl op doek 60 cm x 80 cm)

Pouring sea

De jonge profeet

'De Jonge Profeet' verbeeldt de opkomst van een nieuw christelijk symbool, geïntroduceerd door een jonge leider aan zijn volgelingen. Dit nieuwe symbool is hartvormig, met uiteinden die elkaar kruisen, een verwijzing naar het oude christelijke geloof. Terwijl de menigte zich enthousiast verzamelt rond het nieuwe geloof, kijkt de leider van het oude geloof machteloos toe, zijn vuisten gebald achter zijn rug. Een toeschouwer herkent hem en wijst beschuldigend naar hem.
Te midden van de dramatiek valt een jong koppel in elkaars armen; de vrouw draagt een armband met het nieuwe symbool. Dit schilderij onderzoekt de spanningen tussen traditie en verandering, en de kracht van nieuwe ideologieën.
uitgevoerd in acryl op doek, meet 60 x 80 cm

Digitale schijn

Dames in dure cocktailjurken en heren in smoking zijn aanwezig op een elegante receptie.
Op het eerste gezicht lijkt het een levendige sociale bijeenkomst, vol drukke gesprekken.
Echter, bij nader inzien onthult de scène een moderne paradox: de meeste gasten zijn volledig in beslag genomen door hun smartphones. Deze subtiele observatie benadrukt de vervaging van traditionele sociale interacties en de groeiende afhankelijkheid van digitale communicatie, zelfs in gezelschap. Wat eerst lijkt op een bruisende sociale gebeurtenis, ontrafelt zich als een façade van verbondenheid, waarbij elke aanwezige eenzaamheid ervaart, ondanks de menigte om hen heen.
Dit kunstwerk nodigt de kijker uit om na te denken over de impact van technologie op menselijke relaties en de schijnbare verbondenheid die deze met zich meebrengt. acryl +vernis op mdf (122 cm x 61 cm)

Luc & Lotus

Werk in opdracht: (60 x 80 acryl)

Popart

Steen des aanstoots

De onbezonnenheid en jeugdige stuwkracht.
De lichtheid van het bestaan versus zwaarmoedigheid
veroorzaakt vaak een clash tussen generaties.

Water en Wifi

Dit werk vangt het contrast tussen de natuurpracht en de digitale afleiding van onze moderne tijd. De baadsters zijn gevangen in hun smartphones, afgeleid van de schoonheid om hen heen. Kom dichterbij en bekijk de textuur van het schuimende water dat in acryl en zeepsop is vereeuwigd. Het werk, uitgevoerd op doek van 70 x 50 cm, nodigt uit tot reflectie over strijd tussen echte persoonlijke ervaringen en de digitale illusie.

De zwemster

In dit pastelwerk drijft een vrouw in een zonovergoten zwembad. Het water schittert, het licht speelt over haar huid. Haar mond verdwijnt net onder het wateroppervlak, waardoor alleen haar ogen zichtbaar blijven — helder, scherp, maar ondoorgrondelijk gericht op de kijker. Is ze gelukkig? Verdrietig? Bevrijd of gevangen? Het valt niet te zeggen.

Zoals bij een ijsberg zien we slechts het topje: een blik, een gebaar, een stukje van een verhaal. Het grootste deel — haar gedachten, haar herinneringen, haar werkelijke emoties — liggen verborgen onder de oppervlakte, onzichtbaar voor ons oog maar ongetwijfeld aanwezig. Het water wordt zo niet alleen een zomers decor, maar ook een sluier die de verborgen diepten van haar innerlijke wereld afschermt. Wat boven komt drijven, is slechts een fractie van wie zij werkelijk is.

Het gesprek

Dit acrylschilderij op doek (140 x 90 cm) toont een jonge vrouw die in een ligstoel rust, omringd door een weelderige, groene tuin. Alles in het beeld ademt stilte, zomer en de belofte van een zeldzaam moment van geluk.
Maar haar ogen zijn gesloten, haar hand houdt een telefoon tegen haar oor. Ze is er niet. Haar lichaam is hier, in het zachte licht, maar haar aandacht is elders, weggerukt door een onzichtbare stem aan de andere kant van de lijn. De tuin, de warmte, het ruisen van bladeren — ze glijden onopgemerkt voorbij.
Het werk vangt een paradox van onze tijd: zelfs wanneer de werkelijkheid ons een moment van verstilling en reflectie schenkt, laten we ons meeslepen door het digitale geroezemoes, en raken we onbewust verwijderd van de schoonheid die ons omringt.